پديده صنعت و ماشينيسم (بطور كلي مدرنيس م ) دركشور تغيير و تحولات زيادي را در پي داشته است و يكي از مهمترين آن فراموشي معماري و شهر سازي ايراني است. شايد منطقي است كه ورود ماشين به ايران الزاما ساختار شهري متناسب با آن مانند تعريض خيابانها ضروري بوده است اما مشكل در طرح شهري است كه با ريشه هاي فرهنگي و معماري بومي  ايراني ارتباط برقرارنكرده است.
بعبارتي طرحي كه موجب گسيختگي ريشه هاي استوا ر بين مظاهر زندگي و فرهنگ جامعه شده كه نتيجه روند اقتباس يا كپي از مظاهر تمدن و فرهنگ غربي است.
معماري و شهر سازي سنتي كشور فراموش گشت و اجازه ظهور يا خوديابي را در انطباق با تكنولوژي و شرايط جديد ( پيدا نكرد. "شهر هاي كشور بافت سنتي خود را ازدست داده اند يا از اهميت و اعتبار آن كاسته شده است".( 1 احيا و زنده سازي بافهاي تاريخي از سابقه طولاني در جهان برخوردار است . در ايران نيز ب ا توجه به روند تخريب بافت قديم كه از دوره رضاخان شتاب بيشتري پيدا كرد و بصورت اپيدمي درآمد نخستين حركت سازمان يافته در توجه به معماري سنتي و بافت تاريخي به سال 1349 با برگزاري كنكره بين المللي معماران با موضوع بررسي امكان پيوندهاي سنتي با شيوه هاي نوين ساختمان برگزار گرديد, دانست.
دریافت متن کامل مقاله [ دریافت فایل ]

 

به نقل از: http://www.armanshahr.org

افزودنی تبدیل گچ به سیمان