تثبيت لايه هاي خاكريز و روسازي راه ها - قسمت اول
قسمت اول
1- كليات
1-1 تعريف تثبيت
تثبيت خاك به اصلاح و بهبود خواص فيزيكي و مهندسي آن براي تامين يك رشته اهداف از پيش تعيين شده اطلاق مي شود. تثبيت خاكها به طرق گوناگون نظير روش هاي مكانيكي، شيميايي، فيزيكي، بيولوژيك ( روياندن گياه)، و روش الكتريكي امكان پذير است.
1-2 اهداف تثبيت
برخي از خاكها به علت مشخصات فني نامطلوب و يا دارا بودن مقادير قابل توجهي رس يا لاي براي عمليات راه سازي نا مرغوب محسوب مي شود.
اهم اهداف تثبيت خاك تامين يك يا تعدادي از موارد زير است:
1. استفاده هاي موثر از قرضه هاي جانبي
2. اصلاح خاكهاي نرم و كم مقاومت
3. افزايش دوام خاك
4. افزايش مقاومت باربري خاك
5. كاهش نفوذپذيري
6. كاهش تورم و انقباض خاك
7. كاهش رطوبت خاك
8. كاهش دامنه خميري خاك
9. جلوگيري از فرسايش خاك
10. كاهش ضخامت لايه هاي روسازي
11. ايجاد لايه هاي اساس و زيراساس با قابليت باربري بيشتر
12. بازسازي روسازي هاي فرسوده با استفاده از مصالح موجود
13. آماده سازي محوطه اي براي اجراي آسانتر عمليات ساختماني
14. كاهش گرد و غبار
15. صرفه جوئي در مصرف مصالح
16. صرفه جوئي در مصرف انرژي
17. تسريع در عمليات اجرائي
2-تثبيت خاك و مصالح دانه اي با آهك
آهك انواع مختلف داردكه متداولترين :
الف: آهك زنده (CaO )
ب: آهك شكفته ( Ca (OH) 2 )
ج:آهك زنده دولوميتي (CaO+MgO)
د: آهك شكفته دولوميتي ((Mg(OH)2 or Ca (OH)2
آهك زنده ماده اي است با رنگ متمايل به سفيد كه درجه ذوب آن بين 2580 تا 2750 درجه سانتيگراد متغير است. وزن مخصوص آهك زنده بين 1/3 تا 3/3 گرم بر سانتيمتر مكعب مي باشد.
آهك زنده در مقايسه به آهك شكفته تغيير حجم بيشتري دارد. بطور متوسط تغيير حجم آهك زنده به آهك شكفته 5/2 تا 3 برابر بيشتر است. تبديل آهك زنده به آهك شكفته همراه با تغيير در وزن مخصوص آن انجام مي شود، بطوري كه پس از شكفته شدن وزن مخصوص آن به حدود 2/2 تا 4/2 گرم بر سانتيمتر مكعب كاهش مي يابد.
بطور كلي آهك زنده ماده تثبيت كننده مؤثري نسبت به آهك شكفته است و اگر بصورت دوغاب به خاك اضافه شود مقاومت بيشتري را نسبت به موقعيكه به صورت پودر اضافه مي شود ايجاد مي كند.
2-1 خاك مناسب براي تثبيت با آهك
آهك اصولاً براي تثبيت خاكهاي ريزدانه كه دامنه خميري آنها بزرگتر از 10 و خاكهاي رسي خيلي خميري ( PI > 35) مناسب است. آهك براي تثبيت خاكهايي كه حاوي مقدار بيش از دو درصد مواد آلي و همچنين حاوي مقدار بيش از نيم درصد سولفات قابل حل در آب مي باشند مناسب نيست.
بطور كلي خاكهايي كه در طبقه بندي يونيفايد در گرو ههاي SP-SC, CH-, CL, MH, GW-GC, GP-GC, GM-GC, SM-SC, SC, SM, SW-SC و يا در طبقه بندي اشتو در گروههايA4 -A5- A6- A7 و A2 قرار دارند قابليت تثبيت شدن با آهك را دارا هستند.
...
برای مشاهده ادامه این مطلب روی لینک ادامه مطلب کلیک فرمایید .