تبدیل گچ به سیمان | مقالات مهندسی عمران

وقتي ليزرهاي چندين كيلوواتي مداوم (CW) يا ليزر ضرباني به كار برده مي شود. فرآيند جوشكاري مقداري پيچيده تر مي شود. اساساً وقتي پرتو پر قدرت ليزر به سطح برخور ديم كند، مقدار قابل توجهي از ماده ممكن است بخار شود و باعث ايجاد سوراخ كوچكي مي شود كه آن را ‹‹سوراخ كليد›› Keyhole مي نامند. انرژي ليزري كه متعاقباً به ماده ميرسد در محل سوراخ تله مي افتد و سريع تر از حالت قبل به ماده نفوذ مي نمايد.
ليزرهاي ضرباني CO2 با استفاده از يك پالس اوليه پر قدرت با دوره حدود  s 100 كه با انرژي كمتري كه از پالس باقيمانده دنبال مي شود مي توانند كارآيي اين فرآيند را افزايش دهند. چنين شكل پالسي توسط كنترل جريان تخليه الكتريكي ليزر امكان پذير است. توان ماكزيمم اوليه كافي است تا بتواند سوراخ كليد اوليه را ايجاد كند ولي در ادامه انرژي پالس آن قدر زياد نيست تا باعث تبخير ماده شود ولي مواد اطراف ذوب مي شوند تا سوراخ اوليه را پر كنند. از آنجايي كه جذب انرژي در داخل خيلي بستگي به شرايط و نوع سطح فلز ندارد اين فرآيند، فلزات را قادر مي سازد كه مواد با دماي ذوب بالا نيز جوش داده شوند.
امروزه، ليزرهاي گازكربنيك با توان هاي مداوم حدود ده ها صد كيلووات موجودند و امكان جوش دادن صفحات استيل تا حدود چندين سانتي متر را با سرعت چندين متر در دقيقه به دست مي دهد. لذا امكان استفاده از جوشكاري ليزر در صنايع سنگين مانند كشتي سازي وجود دارد.
در دستگاه ليزر از يك واحد تزريق كننده انرژي استفاده مي شود. اگر ماده ليزر جامد باشد، اين واحد، يك لامپ درخشنده است، و اگر ماده ليزر گاز باشد، اين واحد تزريق كننده، يك وسيله تخليه الكتريكي مي باشد. انرژي تزريق شده توسط واحد تزريق كننده، اتمهاي ماده ليزر را تحريك مي كند به طوري كه الكترونها به سطح انرژي بالاتري انتقال مي يابند. اتمهاي تحريك شده، انرژي جذب كرده را به صورت نور با طول موج انرژي تحريك كننده از خود خارج مي كنند و الكترونها به مدار قبلي خود باز مي گردند. اين تشعشع را اصطلاحاً صدور پرتو تحريك شده[9] گويند.