تاثير کيفيت ميان لايه روسازي هاي انعطاف پذير در مدت سرويس دهي سازه
تاثير کيفيت ميان لايه روسازی های انعطاف پذير
در مدت سرويس دهی سازه
برای دانلود مقاله در فرمت PDF از لینک زیر استفاده کنید....
برای مشاهده ادامه این مطلب روی لینک ادامه مطلب کلیک فرمایید .
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
طراحي روسازي هاي آسفالتي با استفاده از نرم افزار Kenlayer بر اساس رفتار خطي و غيرخطي لايه هاي روسازي
طراحی روسازی های آسفالتی با استفاده
از نرم افزار Kenlayer بر اساس رفتارخطی
و غيرخطی لايه های روسازی
برای دانلود مقاله در فرمت PDF از لینک زیر استفاده کنید....
برای مشاهده ادامه این مطلب روی لینک ادامه مطلب کلیک فرمایید .
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
کاربرد شبکه عصبي-مصنوعي (ANN) براي پيش بيني ناهمواري در روسازي هاي انعطاف پذير
کاربرد شبکه عصبی-مصنوعی (ANN) برای
پيش بينی ناهمواری در روسازی های انعطاف پذير
برای دانلود مقاله در فرمت PDF از لینک زیر استفاده کنید....
برای مشاهده ادامه این مطلب روی لینک ادامه مطلب کلیک فرمایید .
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
مطالعه رفتار برشي محل تماس لايه هاي روسازي مختلط به روش المانهاي مجزا
مطالعه رفتار برشی محل تماس لايه های روسازی
مختلط به روش المانهای مجزا
برای دانلود مقاله در فرمت PDF از لینک زیر استفاده کنید.
http://ccsofts.com/4ncce/370.pdf
به نقل از: http://ccsofts.com
افزودنی تبدیل گچ به سیمان
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
کاربرد رادار (GPR) جهت تشخیص خرابی محل تماس دو لایه روسازی
کاربرد رادار (GPR) جهت تشخیص خرابی محل
تماس دو لایه روسازی
برای دانلود مقاله در فرمت PDF از لینک زیر استفاده کنید.
http://ccsofts.com/4ncce/229.pdf
به نقل از: http://ccsofts.com
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
تاثير ناهمواري روسازي و روشنايي بر سرعت جريان آزاد در آزادراهها
تاثير ناهمواری روسازی و روشنايی بر سرعت
جريان آزاد در آزادراهها
پژوهشنامه حمل و نقل بهار 1389; 7(1):27-38.
صفارزاده محمود,زاهدي محسن*
* دانشکده فني و مهندسي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
مقدمه :
اين مطالعه قصد دارد تاثير ناهمواري روسازي و تاريکي شب بر سرعت جريان آزاد، در آزادراهها را به دست آورد. در بسياري از آيين نامه هاي معتبر دنيا، به منظور مطالعه سرعت جريان آزاد1 (FFS) شرايط روسازي هموار و روشنايي روز مد نظر بوده است، نظير آيين نامه ظرفيت بزرگراهها2 (HCM)، که در آن تاثير ناهمواري روسازي و تاريکي بر سرعت جريان آزاد، ظرفيت و سطح سرويس3 راهها در نظرگرفته نشده است. آشكار است هر عاملي که سبب کاهش ديد رانندگان و يا افزايش لرزش وارده به وسايل نقليه شود، منجربه کاهش سرعت وسايل نقليه خواهد شد. در اين مطالعه به منظور تعيين شرايط ناهمواري روسازي، از ضريب ناهمواري بين المللي (IRI) ؛که توسط دستگاهRSP ساخت شرکت Dynatest برداشت مي گردد؛ استفاده شد، همچنين اطلاعات درباره ناهمواري روسازي و سرعت جريان آزاد وسايل نقليه سواري در روشنايي روز و تاريکي شب و در 16 قطعه از يک محور آزاد راهي به طول 62 کيلومتر برداشت شد. داده هاي سرعت ، با دستگاه Speed Gun مدل traffipatrol XR که توانايي سنجش سرعت در روز و شب و تا فاصله بيش از يک کيلومتر را دارد و در شرايط جريان آزاد سنجش شد و به منظور جلوگيري از تاثير کنترل سرعت بر رفتار رانندگان، محل استقرار دستگاه در فواصل و نيز مکان هايي انتخاب شدند که در محدوده ديد رانندگان قرار نگيرد. تحليل داده ها در اين مطالعه نشان مي دهد که رابطه خطي و معکوس در سطح معني داري 01/0 ، توانايي توضيح تغييرات سرعت جريان آزاد بر حسب ضريب ناهمواري بين المللي را دارد و حساسيت سرعت جريان آزاد به ناهمواري در شرايط تاريکي شب کمتر ازحساسيت سرعت جريان آزاد به ناهمواري در روشنايي روز است. ديگر نتايج اين مطالعه نشان دهنده آنست که حساسيت سرعت جريان آزاد نسبت به تاريکي در ناهمواري هاي کوچک تر بيشتر است. نهايتا اين مطالعه، فاکتورهاي نوعي را به منظور تصحيح شرايط ناهمواري و تاريکي بر معادلات سرعت جريان آزاد در HCM ، ارايه کرده است.
كليد واژه: سرعت جريان آزاد، ناهمواري روسازي، تاريکي، بزرگراه، آزاد راه
لینک کمکی
http://iransaze.com/modules.php?name=Forums&file=download&id=7713
به نقل از: http://iransaze.com
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران نشریه شماره ۲۳۴
آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران
نشریه شماره ۲۳۴
ناشر : سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور
به حجم حدود 6.5 مگابایت
دانلود نشریه روسازی آسفالتی ایران
http://icivil.ir/short/?Code234
لینک کمکی دانلود :
http://www.mediafire.com/?tmjxtkh5ix10bab
یا
پسورد:
www.icivil.ir
به نقل از: http://www.icivil.ir
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
راهنماي تراكم آسفالت
راهنمای تراكم آسفالت
1- كليات
تراكم نقش مهمي در كيفيت ساخت راه و به خصوص لايه هاي روسازي آن دارد. تا چندي قبل، تراكم بعنوان بخش مهمي از فرآيند ساخت تلقي نميشد ولي با تحليل هاي اقتصادي جامع در مورد روسازيها، به وضوح مشخص شده است كه طول عمر مورد نظر و هزينه هاي نگهداري لايه هاي گرانقيمت آسفالت در حد زيادي به ظرفيت باربري آن، يعني در واقع به تراكم لايه هاي آن بستگي دارد.
لايههاي آسفالتي، بعد از پخش، بايد به منظور تحمل بارها، توزيع بهتر فشارهاي وارده و نيز ايجاد يك سطح صاف و هموار، متراكم شوند. در نتيجه تراكم، لايه ها به هم ميچسبند تا يك سازه متراكم و بدون درز تشكيل شود و در مقابل نيروهاي برشي حاصل از ترافيك بهتر عمل كنند. با كم شدن فضاي خالي در آسفالت، مقاومت آن در برابر شرايط آب و هوايي و نيز فرسايش بيشتر شده و باعث دوام بيشتر آسفالت خواهد شد و با كاهش ناهمواري سطح، ايمني ترافيك و راحتي رانندگي بيشتر ميشود و بار ضربهاي ترافيك برروي آسفالت كم ميگردد.
با توجه به موارد فوقالذكر، ضروري است كه در تراكم آسفالت بيشتر دقت شود تا نتيجه مطلوب حاصل گردد. در راستاي بهبود كيفيت تراكم مخلوطهاي آسفالتي توضيحاتي را به شرح زير ضروري ميداند:
اكثر مخلوطهاي آسفالتي چنانچه در دماهايي كه غلظت ( ويسكوزيته ) قير مناسب باشد پخش و غلتك زني شوند به خوبي متراكم ميگردند. غلتكزني بايد بلافاصله بعد از پخش مخلوط آسفالتي در درجه حرارت مناسب شروع شود. ولي به منظور تامين كيفيت مطلوب لايههاي آسفالتي، غلتكزني بايد با دقت صورت گرفته و از ايجاد زبري و ناهمواري زياد در سطح روسازي جلوگيري كند.
بعد از پخش آسفالت، غلتكزني درزهاي طولي بايد سريعاً انجام شود. غلتكزني اوليه بايد تا حد امكان سريعتر ( در درجه حرارت مناسب ) انجام شود، بدون اينكه در مخلوط ترك ايجاد شود و يا مخلوط بوسيله لاستيكهاي غلتك از جاي خود بلند شود. البته غلتكزني اوليه نبايد خيلي سريع شروع شود زيرا شروع زود هنگام غلتكزني عواقبي را به شرح زير به دنبال خواهد داشت:
- چسبيدن مصالح به جدار غلتك ( با وجود آب پاشي سطح جدار آن ).
- ظهور تركهاي عرضي در پشت جدار غلتك.
- ايجاد برآمدگي و چينخوردگي در جلوي غلتك.
غلتكزني ثانويه بايد بلافاصله بعد از غلتكزني اوليه انجام شود و تا زماني كه دماي مخلوط به مقداري است كه ميتواند به چگالي ماكزيمم برسد ادامه يابد. غلتكزني نهايي تا زماني بايد ادامه يابد كه مخلوط هنوز براي برطرف كردن اثر غلتك ( ناهمواري ) حالت شكلپذيري دارند. موضوع زير بعنوان يك خطمشي پيشنهاد مي شود:
درزهاي طولي و لبهها بلافاصله بعد از پخش، غلتكزني شوند. غلتكزني اوليه حدود 60 متر بعد از فينيشر و غلتكزني ثانويه 60 متر و يا كمتر بعد از غلتكزني اوليه و غلتكزني نهايي تا حد امكان سريعتر و بعد از غلتكزني ثانويه انجام شود.
اگر چگالي مورد نظر در هنگام اجرا بدست نيايد، ترافيك بعدي، روسازي را تحكيم ميدهد كه اين عمل باعث نشست در زير چرخهاي وسايل نقليه ميشود. براي رسيدن به چگالي مورد نظر و يك سطح قابل قبول، توصيه ميشود كه از غلتك چرخ لاستيكي با فشار تماس بالا همراه با غلتك چرخ فولادي استفاده شود.
غلتكهاي ويبره نيز در اين كار مفيد و با ارزش هستند و چون غلتكهاي ويبره ممكن است در مواردي موج ايجاد نمايد لذا استفاده از غلتكهاي لاستيكي در مراحل نهايي غلتكزني ميتواند نارسايي مذكور را برطرف نمايد.
توصيه ميشود كه هر لايه از روسازي آسفالتي بايد به گونهاي متراكم شود كه وزن مخصوص آن تا ميزان 97 درصد وزن مخصوص آسفالت بدست آمده در آزمايش مارشال باشد كه اين رقم تراكم تابع نوع آسفالت و نحوه بهره برداري از آن ميباشد بطوري كه در فرودگاهها درصد تراكم بيشتر بوده و برعكس در جادهها با ترافيك سبك ميتواند درصد تراكم كمتر از آن نيز باشد.
آزمايشهاي فراواني براي روش اندازهگيري درصد تراكم مخلوطهاي آسفالتي وجود دارد. معمولترين روش آزمايش، اندازهگيري چگالي نمونه متراكم شده ميباشد كه از روسازي، نمونهبرداري شده و با چگالي نمونه متراكم شده در آزمايشگاه مقايسه شود.
بجز در كارهاي كوچك، حداقل دو غلتك مورد نياز است. براي بدست آوردن چگالي مورد نظر هر تعداد عبور غلتك كه لازم باشد، بايد زده شود.
هنگام غلتكزني، چرخهاي غلتك بايد خيس نگه داشته شوند تا از چسبيدن مخلوط به آن جلوگيري گردد.
غلتكها بايد با يك سرعت ملايم و يكنواخت و نيز در نزديكي فينيشر حركت كنند. سرعت غلتكهاي چرخ فولادي بسته به شرايط، نبايد بيش از 3 تا 5 كيلومتر در ساعت و سرعت غلتكهاي چرخ لاستيكي نبايد بيش از 5 تا 8 كيلومتر در ساعت باشد. غلتك بايد در شرايط مطلوبي بوده تا توانايي برگشت را بدون لرزش داشته باشد، خط و نوار غلتكزني نبايد سريعاً عوض شود و يا جهت حركت آن نبايد سريعاً برعكس شود، تغيير سرعت نيز بايد به صورت تدريجي اعمال گردد، زيرا در غير آن صورت باعث جابجايي آسفالت غير متراكم خواهد شد. هرگونه تغيير جهت لازم در جهت حركت غلتك، بايد برروي مخلوط پايدار و تثبيت شده صورت گيرد. اگر غلتكزني باعث جابجايي مخلوط شود، محلهاي فوق بايد دوباره با شخم زدن نرم شده، به حالت اوليه برگردند و سپس غلتك زده شوند.
به تجيزات سنگين شامل غلتك نبايد اجازه داده شود كه برروي سطح تمام شده آسفالت قبل از اينكه اين سطوح سرد شوند توقف نمايند.
هنگامي كه كل عرض خط با يك بار حركت فينيشر پوشش داده شود و درز طولي بوجود نيايد، اولين نوار بايد مطابق زير غلتك زده شود:
1- درزهاي عرضي
2- لبه خارجي
3- غلتكزني اوليه از لبه پاييني نوار شروع شده و به سمت لبه بالايي برود.
4- غلتكزني ثانويه مانند بند (3) اجرا شود.
5- غلتكزني نهايي.
هنگامي كه به صورت مرحلهاي ( پلكاني ) و يا در مجاورت يك لايه قبلي روكش انجام ميشود، غلتكزني بايد مطابق توضيحات زير انجام گردد:
1- درزهاي عرضي
2- درزهاي طولي
3- لبه خارجي.
4- غلتكزني اوليه از لبه پاييني شروع شده و به سمت لبه بالايي برود.
5- غلتكزني ثانويه مانند بند (4) زده شود.
6- غلتكزني نهايي
هنگام غلتكزني در حالت مرحلهاي، 5 تا 8 سانتيمتر از لبهاي كه فينيشر بعدي برروي آن ميآيد بايد بدون غلتكزني رها شود و سپس هنگامي كه درز بين دو نوار غلتك زده ميشود، متراكم گردد. لبهها نبايد بيش از 15 دقيقه بدون غلتكزدن رها شوند ( البته اين زمان تعيين شده تابع درجه حرارت محيط و درجه حرارت آسفالت در حال پخش شدن نيز ميباشد. ) در اجراي درزهاي طولي و عرضي در غلتكزنيهاي ثانويه و در لايه رويه بايد توجه ويژه مبذول شود.
هرجا كه درز عرضي وجود دارد، اولين عبور بايد بوسيله غلتك چرخ فولادي كه در جهت درز طولي و به مقدار چند متر حركت ميكند غلتكزني شده، سپس درز عرضي به صورت عرضي غلتك زده شود ( غلتك در عرض حركت كند ). در حين غلتك زني مذكور با غلتك تاندم، جابجايي عرضي به نحوي باشد كه مقدار 15 سانتيمتر از سطح جديد مصالح آسفالتي غلتكزني شود. در صورت استفاده از غلتكهاي سه چرخ، جابجايي به اندازه يك چرخ عقب غلتك در نظر گرفته شود و بقيه عرض غلتك برروي لايه تثبيت شده قبلي باشد. اين كارها در عبورهاي بعدي بايد تكرار شوند.
تختههاي چوبي با ضخامت مناسب بايد در لبههاي روسازي قرار داده شوند تا از حركت لبه روسازي در حين غلتكزني جلوگيري كند. اگر تخته استفاده نشود، غلتكزني عرضي بايد لزوماً در فاصله حدود 15 تا 20 سانتيمتر از لبه خارجي متوقف شود تا از خرابي و آسيب رساندن به لبه جلوگيري شود. اين لبه سپس بايد با غلتكزني طولي غلتكزني شود.
درزهاي طولي بايد بلافاصله بعد از فينيشر غلتكزني شوند. اگر از غلتك سه چرخ استفاده شود، بايد طوري حركت كند كه بيش از 15 سانتيمتر از چرخ عقب غلتك برروي مخلوط متراكم نشده قرار نگيرد.
غلتكزني بايد در اين مسير ادامه يابد و هنگامي كه يك مسير متراكم شد، تغيير مسير غلتك بايد به صورت تدريجي اعمال گردد. در صورت استفاده از غلتكهاي تاندم، آنها نير بايد شبيه سه چرخ عمل كنند.
لبههاي روسازي بايد موازي با درزهاي طولي غلتكزني شوند. در غلتكزني لبهها، چرخهاي غلتك بايد 5 تا 10 سانتيمتر خارج از لبهها را نيز پوشش دهند. بعد از تراكم درزهاي طولي و لبهها، غلتكزني اوليه بايد سريعاً انجام شود.
اين غلتكزني بايد بوسيله غلتك چرخ فولادي انجام شود. عموماً غلتكهاي سه چرخ براي اين منظور به كار ميروند ولي گاهي هم از غلتكهاي تاندم استفاده ميشود.
هنگامي كه از هر دو نوع آنها استفاده ميشود، بايد از غلتك سه چرخ در كنار فينيشر استفاده كرد و بعد از آن از غلتك تاندم استفاده نمود.
وزن غلتك بكار رفته براي غلتكزني اوليه بستگي به دماي مخلوط، ضخامت لايه و پايداري مخلوط دارد. معمولاً غلتكهاي 10 تا 12 تن براي اين منظور بكار ميروند.
نكته مهم اين است كه غلتكزني بايد از لبه پاييني مخلوط پخش شده شروع شود و سپس به سمت بالاتر حركت كند. دليل اين كار اين است كه مخلوطهاي آسفالتي وقتي كه داغ هستند در زير غلتك تمايل به حركت به سمت پايين دست را دارند. اگر غلتكزني از لبه بالايي شروع شود، اين جابجايي نسبت به وقتي كه از لبه پاييني شروع گردد خيلي بيشتر ميشود. هنگامي كه لبه هاي كناري اجرا شدند، بعد از تراكم مخلوط تازه در درز طولي با 15 تا 20 سانتيمتر از عرض غلتك، همان روش غلتكزني بايد به كار رود.
غلتكها در عرضهاي متفاوت ساخته ميشوند و لذا تدوين يك دستورالعمل و كاركرد يكنواخت و يكسان براي تمام آنها غير عملي است. به اين جهت بهترين روش براي هر غلتك آن است كه به صورت جداگانه اعمال شود.
يك يا دو مورد استثناء در مورد غلتكزني با غلتكهاي چرخ فولادي به صورت فوق وجود دارد و اين موضوع وقتي اتفاق ميافتد كه شيب عرضي در محل اجرا زياد بوده و يا شيب طولي در آن مقطع خيلي تند باشد. وقتي شيب تند است، محور محركه شروع به ضربه و سروصدا برروي ناهمواري ميكند كه باعث جابجايي مخلوط و ايجاد يك سطح ناصاف ميشود.
اين غلتكزني بايد بلافاصله بعد از غلتكزني اوليه شروع شود و تا زماني كه مخلوط خميري است و توانايي ايجاد مخلوط با ماكزيمم چگالي را دارد ادامه داشته باشد. بدين منظور غلتكهاي چرخ لاستيكي بايد بكار روند زيرا داراي مزاياي زير هستند:
1) اين غلتكها نسبت به غلتكهاي فولادي درجه تراكم يكنواختتري را فراهم ميكنند.
2) قشر رويه را بهبود ميبخشند، در نتيجه نفوذپذيري لايه را كم ميكنند.
3) با ازدياد فشار باد لاستيكها، سنگدانهها در جهتي استقرار مييابند كه در پايدارترين حالت خود بايستند. فشار باد لاستيكها تا مقداري بايد زياد شود كه باعث جابجايي مواد نشود، البته فشار باد لاستيكها بايد متناسب با نوع و تركيب مواد باشد. اگر اين فشار كم باشد، لاستيك به سمت داخل خم ميشود و اگر زياد باشد، لاستيك به سمت بيرون خم ميشود كه در هر دو حالت تراكم يكنواخت حاصل نخواهد شد.
تراكم با غلتك چرخ لاستيكي به معناي تراكم بر اساس وزن ماشين ( غلتك ) و نيز اثر ورز دادن مخلوط بعلت تغيير شكل لاستيك است. اثر متقابل نيروهاي افقي و عمودي، مخلوط را ورز ميدهند كه باعث پر شدن حفرهها در مخلوط ميشود.
استفاده از غلتك چرخ لاستيكي چگالي را نسبت به حالتي كه از غلتك چرخ فولادي استفاده ميشود زياد نمي كند بلكه از تغيير شكل بيشتر آن تحت ترافيك سنگين جلوگيري ميكند، در نتيجه باعث افزايش پايداري ميشود. غلتكزني با غلتك چرخ لاستيكي بايد به صورت مداوم و از زمان غلتكزني اوليه تا تراكم كامل مخلوط صورت گيرد.
به غلتكهاي چرخ لاستيكي نبايد اجازه چرخش داده شود، زيرا باعث جابجايي مخلوط ميگردند با اين وجود اين غلتكها بر غلتكهاي فولادي در اين مرحله ترجيح داده ميشوند.
هنگام استفاده از غلتك چرخ فولادي و يا چرخ لاستيكي، نمونه غلتكزني شده و پلان آن بايد شبيه غلتكزني اوليه باشد. اين پلان تا حصول تراكم نهايي بايد ادامه يابد.
اين مرحله غلتكزني فقط براي بهبود كيفيت سطح به كار ميرود. اين مرحله غلتكزني بايد با غلتك تاندم دو محوره و يا سه محوره تا زماني كه مصالح هنوز براي رفع اثر غلتكهاي قبلي داغ هستند، انجام شود.
11- سطوح غير قابل دسترسي براي غلتكها
وقتي آسفالت در محلهايي پخش شده باشد كه غلتك نتواند به آنجا برود، تراكم ميتواند بوسيله متراكم كنندههاي دستي، مكانيكي و يا صفحه متراكمكننده ويبره حاصل شود. ابعاد اين صفحهها حدود 30 × 30 سانتيمتر تا 50 50 سانتيمتر است.
اگر هرگونه ناهمواري و پستي و بلندي در لايههاي زير روكش بعد از اتمام تراكم وجود داشته باشد، بوسيله برداشت و يا پخش آسفالت ميتوان آن را تصحيح كرد، ولي در لايه رويه بايد تمام سطح مورد نظر برداشته شود و سپس با مواد مناسب و كافي جايگزين شود تا يك سطح سالم و هموار بوجود آيد.
تمام برجستگيهاي كوچك، درزها و دندانههاي كوچك بايد غلتك زده شوند تا يك سطح صاف بدست آيد. سطح نهايي بايد بافتي يكنواخت داشته باشد و مطابق با پلان و تراز نشان داده شده برروي نقشهها باشد.
پيمانكاران و ناظرين بايد دائماً مقدار و كيفيت ظاهري پخش را در نزديك فينيشر كنترل كنند تا سنگدانهها جدا نشده باشند و يا مقدار آسفالت ريخته شده كم و زياد نباشد. اگر مشكلي وجود داشته باشد، بايد سريعاً مصالح را با مصالح مرغوب و مناسب جايگزين نمود. اگر قبل از جابجايي آنها مصالح آسفالتي غلتك زده شده باشند، تمام سطح معيوب بايد تا عمق لازم كنده شده، با مصالح آسفالتي جديد جايگزين شوند.
تا وقتي كه سطح اسفالت سرد نشده باشد، ترافيك نبايد از روي سطح عبور كند. در محورهايي كه ترافيك ناچاراً بايد عبور كند، با آماده كردن قسمتي از عرض و تامين وسايل ايمني مورد نياز آن را زير عبور قرار ميدهند كه در اين حالت لازم است به ميزان كافي علامتهاي خطر در محلهاي مناسب قرار گيرند تا ترافيك از روي سطوح تازه در دست اقدام، عبور نكند.
1- تراكم اوليه: هرچه تراكم اوليه بيشتر باشد ( غلتك مربوط به اطوي اوليه )، آسفالت پخش شده براي عبور غلتكهاي بعدي ( چرخ لاستيكي ) تعادل بيشتري خواهد داشت و لذا سطح صافتري در نهايت حاصل خواهد شد.
2- دماي تراكم: براي ارزيابي تراكمپذيري مخلوط آسفالتي، عامل اصلي و تعيينكننده دماي مخلوط است. بدين جهت دمايي كه تراكم در آن صورت ميگيرد بايد مشخص باشد. هرچه دماي مخلوط آسفالتي پايينتر باشد، تامين تراكم مخلوط مشكلتر ميشود و لذا تراكم بايد در دماي بين 80 تا 100 درجه سانتيگراد كامل شود، زيرا كمتر از اين دما، تراكم مخلوط بسيار مشكل خواهد بود، كه البته اين مقدار همبستگي به نوع قير بكار رفته دارد.
3- زمان تراكم: اين زمان به سرعت سرد شدن لايه اسفالتي بستگي دارد، يعني در واقع زمان تراكم تابعي از دماي تراكم است. سرعت سرد شدن لايه آسفالتي نيز بستگي به عواملي چون ضخامت لايه، شرايط آب و هوايي، دماي لايه، تغييرات حرارتي از طريق لايه اساس و كاهش دما بعلت تبخير آب باران و پاشش آب برروي غلتك دارد.
هرچه ضخامت لايه كمتر باشد، لايه آسفالتي سريعتر سرد مي شود، همچنين در شرايط آب و هوايي سرد، لايهها زود تر سرد ميگردند.
1- تركهاي عرضي: تركهاي عرضي در آسفالت به دلايل زير ميتوانند بوجود آيند:
- پارگي سطحي
- اگر غلتك در جلو خود يك " موج قوسي " را هل دهد ( بعلت تراكم اوليه ناكافي در هنگام پخش و يا استفاده زود هنگام از غلتكهاي سنگين )
- سرد شدن سطح آسفالت
- تغيير مكان لايه آسفالت نسبت به لايه اساس در اثر عبور غلتك
( دلايل ايجاد تغيير مكان: ماسه زياد در لايه اساس فاقد چسبندگي، عدم وجود اندود نفوذي مناسب ).
- ضخامت زياد لايه آسفالتي در مقاطع شيبدار.
2- تركهاي طولي: تركهاي طولي در آسفالت ( غير از تركهاي طولي ناشي از دوبنديها كه در اثر عدم همپوشاني صحيح در هنگام اجراي باند مجاور ايجاد ميشود ) به دلايل زير ميتوانند بوجود آيند:
- جابجايي در لايه زيرين
- برش در مخلوط در زير غلتك ( مثلاً اگر آسفالت در يك لايه ضخيم ريخته شده باشد و از غلتكهاي سنگين در دماهاي بالا استفاده شود، در آن صورت وقتي سطح لايه سرد شده است، اين لايه يك پوسته نازك را تشكيل ميدهد، در حالي كه درون لايه هنوز داغ است و بخوبي متراكم نميشود. )
- شكستن مخلوط بوسيله غلتك، وقتي كه غلتكزني در مسير صحيح انجام نشود. ( مثلاً غلتكزني از لبه بالاتر به سمت لبه پايينتر ادامه يابد.)
تركهاي عرضي در لايههاي پايينتر خطرناك نيستند و با پخش لايههاي بعدي معمولاً پر ميشوند ولي در لايه رويه بايد سريعاً مرمت شوند، زيرا با ورود گرد و غبار به داخل آنها، اين تركها باقي ميمانند. ولي تركهاي طولي را بايد سريعاً در هر مرحلهاي مرمت كرد زيرا اين تركها اگر مرمت نشوند، در لايههاي بعدي باعث ايجاد تركهاي انعكاسي خواهند شد.
به نقل از: http://www.iust.ac.ir
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران
آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران
(نشریه شماره ۲۳۴)
برای دانلود آیین نامه از لینک های زیر استفاده کنید.
یا
دانلود در یک فایل به حجم 6.8 مگابایت
به نقل از: http://1civil.persianblog.ir
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
جزوه روسازی دکتر آذرکیش
برای دانلود جزوه روسازی و سایر جزوات این استاد از لینک های زیر استفاده کنید.
جزوات راهسازی دکتر آذرکیش:
محاسبه حجم عملیات خاکبرداری و منحنی بروکنر
مهندسی ترافیک:
مقدمه ای بر برنامه ریزی حمل و نقل شهری
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
تثبيت لايه هاي خاكريز و روسازي راه ها - قسمت دوم
قسمت دوم
3-3 عمليات اجرايي تثبيت خاك با سيمان
مراحل عمليات اجرايي تثبيت خاك با سيمان مشابه مراحل عمليات اجرايي تثبيت خاك با آهك است با اين تفاوت كه سيمان يك ماده زودگير است و به همين دليل بايد طول راه بايد به قطعات كوچك تقسيم شود تا بتوان تمام عمليات تثبيت خاك با سيمان از جمله كوبيدن و تراكم نهايي خاك را قبل از گيرش سيمان به پايان رساند. اين طول بين 100تا450 متر بوده و بستگي به روش انجام عمليات تثبيت خاك با سيمان ، درجه حرارت و رطوبت هوا، ضخامت لايه، نوع و تعداد ماشين آلات و تجربه فني افراد دارد . مدت اجراي عمليات ساختماني هر قطعه براي هر يك از لايه هاي روسازي از زمانيكه سيمان به مصالح اضافه مي شود تا پايان عمليات تراكم نبايد از 5 ساعت تجاوز كند.
عمليات تثبيت خاك با سيمان نبايد به هيچوجه در هواي سرد و تا زمانيكه خاك يخ زده است انجام شود. زمان مناسب براي تثبيت خاك با سيمان از موقعي از سال است كه در آن درجه حرارت هواي محل پروژه بيشتر از 7 درجه سانتيگراد باشد و حداقل مدت يك هفته گرم باقي بماند.
مراحل و عمليات اجرايي تثبيت خاك با سيمان شامل آماده كردن خاك پخش سيمان ، اختلاط و آبپاشي، كوبيدن و تسطيح و عمل آوردن خاك تثبيت و متراكم شده با سيمان است.
3-3-1 آماده كردن خاك
آماده كردن خاك براي تثبيت با سيمان شامل شيار دادن و شخم زدن خاك با استفاده از شانه گريدر يا تراكتور شخم زدن به ضخامت و عمق مندرج در نقشه هاي اجرايي و همچنين خرد و نرم كردن كلوخه هاي خاك مي شود.
پس از خرد و نرم كردن خاك بايد كليه مواد گياهي و دانه هاي سنگي بزرگتر از 75 ميليمتر جمع آوري و از خاك خارج شوند بطوريكه خاك آماده شده عاري از هرگونه مواد زائد خارجي براي پخش سيمان باشد.
3-3-2 پخش سيمان
پخش سيمان بر روي خاك آماده شده عيناً مشابه پخش آهك بر روي مصالح انجام مي شود و ممكن است بصورت دستي و يا با استفاده از پخش كننده هاي مكانيكي بصورت خشك يا دوغاب انجام شود.پخش سيمان در دماي كمتر از 5 درجه سانتيگراد و هواي باراني به هيچوجه مجاز نيست.
3-3-3 اختلاط خاك با سيمان
اختلاط خاك با سيمان در محل با استفاده از تيغه گريدر و يا مخلوط كنهاي دوار به نحوي كه شرح آن براي اختلاط خاك با آهك آورده شد انجام مي شود. عمل اختلاط خاك با سيمان بايد آنقدر ادامه پيدا كند تا رنگ مخلوط يكنواخت گردد.
3-3-4 كوبيدن مخلوط خاك و سيمان
مخلوط مرطوب بايد با استفاده از غلطك هاي مناسب متراكم شود.انتخاب نوع غلطك بستگي به نوع كار دارد. براي كوبيدن اوليه مخلوط بر حسب مورد از غلطكهاي پاچه بزي و يا چرخ لاستيكي و براي كوبيدن نهايي از غلطكهاي چرخ لاستيكي يا چرخ فولادي استفاده مي شود. عمليات تراكم بايد بلافاصله پس از افزودن آب به مخلوط خاك و سيمان حداكثر پس از آنكه 30 دقيقه از اختلاط خاك، سيمان و آب سپري شد شروع مي شود. عمليات تراكم براي لايه هاي روسازي بعد از آنكه آب به مخلوط خاك و سيمان اضافه شد بايد در مدت حداكثر 3 ساعت به پايان رسد. براي آنكه عمليات تثبيت و تراكم مخلوط خاك و سيمان بخوبي انجام شود حداكثر ضخامت متراكم شده در لايه هاي زيرسازي نبايد از 20 سانتيمتر تجاوز نمايند.
3-3-5 عمل آوردن خاك تثبيت شده با سيمان
از آنجا كه مقاومت خاك تثبيت شده با سيمان بستگي به درجه حرارت رطوبت و زمان دارد. يك دوره 3 تا 7 روزه براي عمل آوردن خاكهاي تثبيت شده با سيمان لازم است. به همين دليل براي جلوگيري از خشك شدن سطح لايه تثبيت شده بايد آنرا مرطوب نگه داشت تا مخلوط خود را بگيرد. براي جلوگيري از تبخير رطوبت مخلوط معمولاً از حصير، پوشش هاي پلاستيكي، پارچه برزنت مرطوب و يا يك لايه نازك قير محلول كندگير يا تندگير و يا قير امولسيون استفاده مي شود.
4- تثبيت خاك و مصالح شني با قير
مكانيزم تثبيت خاكها با قير بر خلاف مكانيزم تثبيت خاكها با آهك يا سيمان است. بدين معنا كه افزايش مقاومت و تغيير در خواص خميري خاكها با آهك يا سيمان در نتيجه واكنش شيميايي و پوزولاني انجام مي شود، در صورتيكه قير يك ماده خنثي است بعلت داشتن خواص چسبندگي فقط باعث اتصال دانه ها و ذرات خاك قير اندود شده به يكديگر و افزايش مقاومت آن مي شود.
4-1 خاك مناسب جهت تثبيت با قير
انتخاب نوع قير براي تثبيت خاكها بستگي به عوامل زيادي از جمله جنس و بافت سطحي خاك، دانه بندي، درصد ريزدانه، دامنه خميري، شرايط جوي محل اجراي پروژه، ميزان ترافيك، نحوه عمليات تثبيت و اهداف تثبيت خاك با قير دارد. بطور كلي خاكهايي كه براي تثبيت بستر روسازي مورد استفاده قرار مي گيرند نبايد بيش از 25 درصد مصالح مانده روي الك شماره 4 داشته و ارزش ماسه اي آنها كمتر از 25 درصد نباشد. از آن جهت كه اندود كردن دانه هاي ريز با قير دشوار است ابتدا بايد اينگونه خاكها را از حالت كلوخه خارج و سپس كاملاً خرد نمود به نحويكه بتوان كليه دانه ها را بطور كامل با قير اندود كرد.
4-2 طرح تثبيت خاك با قير
تصميم گيري در مورد تثبيت خاك بستر راه با قير براي عمليات زيرسازي به مقدار زيادي بستگي به تجربه مهندسي و قضاوت حرفه اي و به ويژه توجيه فني و اقتصادي بودن تثبيت خاك با قير مورد بررسي و مطالعه قرارگيرد.
4-3 تثبيت مصالح لايه هاي روسازي
طرح تثبيت مصالح روسازي با قير براي استفاده در لايه هاي روسازي در نشريه 101 و آيين نامه روسازي راهها، نشريه 234 سازمان مديريت و برنامه ريزي كشور ارايه شده است.
4-4 عمليات اجرايي تثبيت خاك با قير
عمليات اجرايي تثبيت خاك زيرسازي بستر راه با قير شامل آماده كردن خاك، پخش قير، اختلاط خاك با قير، عمل آوردن مخلوط و متراكم كردن آن است.
4-4-1 آماده كردن خاك
براي تثبيت خاك بستر راه با قير، ابتدا لازم است كه سطح را به كمك كلنگ گريدر تا عمق و عرض مشخص شده شخم زده شود. در حين خورد و نرم كردن خاك و پس از آن بايد كليه مصالح نا مناسب نظير ريشه و كنده درختان و دانه هاي بزرگتر از 63 ميليمتر جمع آوري و از محوطه كار خارج شوند بطوريكه خاك آماده شده عاري از هر گونه مواد زائد خارجي باشد. سپس خاك شخم شده براي مدتي به حال خود رها مي شود تا خشك شود.
خاك آماده شده بايد براي پخش قير بر روي آن به شكل هندسي منظم با استفاده از تيغه گريدر در يك طرف راه ريسه شود.
4-4-2 پخش قير
پس از مشخص شدن درصد قير مناسب مقدار قير لازم براي پخش بر روي خاك ريسه شده توسط ماشين هاي قيرپاش مجهز به گرمكن، پخش شود.
قير مصرفي براي تثبيت خاك را مي توان با توجه به نوع خاك، شرايط جوي و اقتصادي و ساير امكانات محلي از بين قيرهاي محلول و يا قيرآبه ها انتخاب نمود.
4-4-3 اختلاط خاك و قير
پس از قير پاشي و قبل از آنكه درجه حرارت قير مايع از درجه حرارت هاي مجاز از اختلاط قير با خاك كمتر شود عمل مخلوط كردن خاك با قير با استفاده از تيغه گريدر و يا مخلوط كنهاي سيار انجام شود.
4-4-4 عمل آوردن
قبل از آنكه خاك تثبيت شده با قيرهاي مايع يا امولسيون متراكم شود بايد عمل آورده شود تا روغن هاي حلال قيرهاي محلول و يا آب قيرآبه ها ئيكه براي تثبيت خاك استفاده شده اند تبخير شود. عمل آوردن مخلوط از طريق هوا دادن آن انجام مي شود.
4-4-5 كوبيدن مخلوط قيري
پس از كسب اطمينان از عمل آمدن مخلوط قيري، بايد آن را با استفاده از تيغه گريدر در سطح راه پخش و سپس متراكم نمود. پخش مخلوط بايد طوري انجام شود كه ضخامت نهائي متراكم شده آن از 2 تا 3 برابر حداكثر اندازه سنگدانه تجاوز ننمايد. نوع غلطكهاي مناسب براي متراكم كردن اين مخلوطهاي قيري غلطكهاي چرخ فولادي تاندوم و غلطكهاي چرخ لاستيكي است.
4-5 تثبيت اك و مصالح روسازي
انبساط قير با اضافه كردن آب سرد به قير داغ در يك مخزن تحت فشار كم انجام مي شود. اضافه كردن آب سرد به قير داغ در يك مخزن تحت فشار كم موجب بخار شدن آب و در نتيجه كف كردن قير و افزايش سريع حجم آن مي شود. در اين سيستم هيچگونه فعل و انفعال شيميايي اتفاق نمي افتد بلكه خصوصيات فيزيكي قير تغيير كرده و كند رواني آن بطور موقت و براي چند دقيقه به شدت كاهش پيدا مي كند.
براي توليد كف قير مي توان از قير خالص نيز استفاده كرد. از روش كف قير و سيمان يا كف قير و آهك براي تثبيت رويه هاي شني و لايه هاي غير آسفالتي روسازي استفاده مي شود. عمليات تثبيت لايه هاي روسازي با كف قير- سيمان يا كف قير و آهك معمولاً بصورت درجا و با استفاده از يك دستگاه خودرو سيار كه مجهز به يك شخم زن قوي براي تراشيدن و برداشت مصالح و همچنين يك سيستم توليد كف قير و يك مخلوط كن دوار و يك پخش كننده مكانيكي است انجام مي شود.
براي تثبيت مصالح لايه هاي روسازي با كف قير ابتدا لازم است كه مصالح لايه مورد نظر به عمق مندرج در نقشه هاي اجرايي شخم زده شود و سپس بخوبي خرد و نرم شود. براي متراكم كردن خاكهاي تثبيت شده با كف قير معمولاً از غلطكهاي چرخ لاستيكي سنگين (23 تني يا بيشتر ) و يا غلطكهاي ارتعاشي چرخ فولادي تاندم ( 11 تني يا بيشتر) استفاده مي شود.
5- تثبيت خاكها با تركيبي از مواد تثبيت كننده
5-1 تثبيت خاكها با خاكستربادي و آهك (LFA)
در كشور صنعتي توليد كننده خاكستر بادي معمولاً اين ماده به همراه آهك يا سيمان براي تثبيت مصالح لايه هاي زير اساس روسازي هاي صلب استفاده مي شود. زيرا اگر خاكها و مصالحي كه فقط با خاكستر بادي تثبيت شده اند در معرض يخبندان و ذوب مكرر و يا تغييرات رطوبت قرار گيرند به شدت از مقاومت و دوام آنها كاسته شده و خرد مي شوند.
چنانچه از خاكستر بادي به همراه آهك كه به اختصار با حروف LFA نمايش داده مي شود براي تثبيت رويه هاي خاكي و شني استفاده شود لازم است كه پس از تثبيت خاك روي آن با يك قشر آسفالت حفاظتي پوشش داده شود تا از فرسايش خاك تثبيت شده جلوگيري شود.
5-1-1 خاك مناسب جهت تثبيت با خاكستر بادي و آهك
از LFA مي توان براي تثبيت خاكهاي با مشخصات و دانه بندي هاي مختلف استفاده كرد، ليكن خاكهائي كه حاوي مقدار زيادي مواد آلي كربن دار هستند ( بيشتر از يك درصد ) به هيچوجه براي تثبيت با LFA مناسب نيستند.
بطور كلي استفاده از LFA براي تثبيت خاكهاي ريزدانه در مقايسه با خاكهاي درشت دانه مناسبتر هستند. دوام خاكهاي ريزدانه تثبيت شده با LFA بيشتر از خاكهاي درشت دانه بوده و در حالي كه مقاومت اوليه خاكهاي درشت دانه تثبيت شده با LFA بيشتر از خاكهاي ريزدانه مي باشد.
5-1-2 طرح تثبيت خاك با LFA
درصد خاكستر بادي و همچنين آهك مصرفي براي تثبيت خاكها علاوه بر دانه بندي خاك بستگي به بافت سطحي دانه ها، مصالح سنگي و نوع خاكستر بادي دارد. نحوه تعيين درصد خاكستر بادي و همچنين آهك مصرفي براي تثبيت خاكها به اين ترتيب است كه ابتدا خاك با درصدهاي مختلف خاكستر بادي و آب بخوبي با يكديگر مخلوط شده و سپس با استفاده از روش تراكم اشتو T-180 نمونه هاي استوانه اي شكل ساخته مي شود. درصد خاكستر بادي كه در آن وزن مخصوص خشك خاك تثبيت شده حداكثر است بعنوان درصد بهينه خاكستر بادي انتخاب مي شود.نمونه هاي ساخته شده بايد به مدت 7 روز در گرماي 38 درجه سانتيگراد عمل آورده شده و سپس تحت آزمايش هاي مقاومتي و دوام قرار گيرند. معيارهاي پذيرش يا عدم پذيرش خاكهاي تثبيت شده با LFA طبق ضوابط مندرج در روش ASTM C 593 تعيين مي شود.
5-1-3 عمليات اجرايي تثبيت خاكها با LFA
محل اجرايي تثبيت خاكها با LFA عيناً مشابه مراحل اجرايي عمليات تثبيت خاكها با آهك مي باشد.
5-2 تثبيت خاك با آهك و سيمان
اگر خاكي از نوع بدون واكنش باشد صرفنظر از جنس و درصد آهك مصرفي و ساير عوامل موثر بر واكنش پوزولاني، افزايش مقاومت قابل توجهي در خاك تثبيت شده با آهك ايجاد نخواهد شد. از طرفي براي خاكهاي خيلي خميري و چسبيده كه دامنه خميري آنها بيشتر 30 است نمي توان مستقيماً از سيمان براي افزايش مقاومت آنها استفاده نمود.
از آهك بعنوان يك پيش تثبيت كننده براي كاهش خواص خميري خاك استفاده شود و پس از اصلاح خواص خميري خاك از سيمان براي افزايش مقاومت مخلوط استفاده نمود.
5-2-1 خاك مناسب براي تثبيت با آهك و سيمان
كليه خاكهايي كه عاري از مواد آلي و شيميايي و همچنين حاوي كمتر 1/0 درصد سولفات باشند و پس از اصلاح با آهك داراي دامنه خميري كمتر از 30 باشند براي تثبيت مركب با آهك و سيمان مناسب هستند.
5-2-2 طرح تثبيت خاك با آهك و سيمان
حداقل ميزان آهك مصرفي براي كاهش خواص خميري خاكها برابر با يك درصد و حداكثر مقدار آن برابر با 3 درصد وزن خشك خاك مي باشد. حداقل سيمان مصرفي نيز برابر با 3 درصد و حداكثر مقدار آن برابر 10 درصد وزن خشك مخلوط خاك و آهك مي باشد كه مقدار دقيق آن براساس آزمايش هاي مقاومت و دوام تعيين مي شود.
5-2-3 عمليات اجرايي تثبيت خاك با آهك و سيمان
روشهاي اجرايي اضافه كردن آهك به خاك كه در مرحله اول تثبيت مركب خاكها و به منظور كاهش خواص خميري آنها انجام مي شود عيناً مشابه عمليات اجرايي تثبيت خاك با آهك و مراحل عمليات اجرايي اضافه كردن سيمان به خاك اصلاح شده براي افزايش مقاومت آن عيناً مشابه عمليات اجرايي تثبيت خاك و مصالح شني با سيمان است.
5-3 تثبيت خاك با آهك و قيرآبه
اصولاً براي آنكه تثبيت مصالح سنگي با قير محلول بخوبي انجام شود مصالح سنگي بايد عاري ازخاك رس و مواد ديگري كه مانع از چسبيدن قير به دانه هاي سنگي است باشد. علاوه بر آن مصالح سنگي بايد خشك باشد تا قير بخوبي به آن بچسبد. هر اندازه اندود قيري بهتر به دانه ها بچسبد و بيشتر پايدار باشد استقامت و دوام مخلوط نيز بيشتر خواهد بود. وجود رطوبت در مصالح سنگي باعث مي شود كه مخلوط قيري از دوام و سختي نسبي كمتري برخوردار باشد.
5-3-1 خاك مناسب براي تثبيت با آهك و قيرآبه
كليه خاكهائيكه پس از اصلاح با آهك داراي دامنه خميري كمتر از 6 و همچنين حاصلضرب دامنه خميري و درصد عبوري از الك شماره 200 آنها كمتر از 60 باشد براي تثبيت مركب با آهك و قيرآبه مناسب هستند.
5-3-2 خاك مناسب براي تثبيت با آهك و قيرآبه
مقادير مناسب و معمول آهك و قير براي تثبيت خاكهاي غير چسبنده ويا با چسبندگي كم بين 1 الي 3 درصد آهك و سپس 4 الي 8 درصد قير است كه البته مقادير دقيق اين مواد بايستي با انجام آزمايش و بر اساس روش ASTM D3497 تعيين مي شود. معمولاً درصد مواد تثبيت كننده مركب كه باعث بيشترين ضريب بر جهندگي خاك مي شوند بعنوان درصد بهينه انتخاب مي شود. براي انجام اين آزمايش ابتدا لازم است كه درصد بهينه قيرآبه مشخص و سپس با اين درصد قيرآبه نمونه هايي با 1 ، 2 و 3 درصد آهك قير ساخته و آزمايش شوند.
5-3-3 عمليات اجرايي تثبيت خاك با آهك- قيرآبه
روشهاي اجرايي اضافه كردن آهك به خاك كه در مرحله اول تثبيت مركب خاكها با آهك- قيرآبه و به منظور اصلاح خواص خميري آنها انجام مي شود عيناً مشابه عمليات اجرايي تثبيت خاك با آهك و مراحل عمليات اجرايي اضافه كردن قير به خاك اصلاح شده عيناً مشابه عمليات اجرايي تثبيت خاك و مصالح شني با قير است.
5-4 تثبيت خاكها با سيمان قيرآبه
هدف از تثبيت خاك با سيمان قيرآبه نيز مشابه تثبيت خاك با آهك قيرآبه، بهبود دوام و مقاومت مخلوط است، با اين تفاوت كه اگر سرعت، در رسيدن به مقاومت مخلوط مورد نظر باشد از سيمان استفاده مي شود. استفاده از 1 الي 2 درصد سيمان به همراه 4 الي 8 درصد قيرآبه براي تثبيت مصالح سنگي لايه هاي اساس و يا زير اساس روسازيها باعث مي شود كه در مدت زمان كمتر مقاومت مصالح تثبيت شده با سيمان قيرآبه بيشتر از مقاومت مصالح تثبيت شده با آهك قيرآبه باشد. تعيين درصد سيمان لازم براي تثبيت خاكها با سيمان _ قيرآبه عيناً مشابه تعيين درصد آهك در تثبيت خاكها با آهك قيرآبه است.
به نقل از: mohandesiomran.ir
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
راهنمای تثبیت لایه های خاکریز و روسازی راهها
کتابی است حدود 250 صفحه ای که عنوان آن بیانگر مطالب درون آن است این کتاب از معاونت آموزش پژوهشکده حمل و نقل است.
دانلود راهنمای تثبیت لایه های خاکریز و روسازی راهها
به نقل از: icivil.ir
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
ماشین آلات راه سازی و ساختمانی
اصولاً ماشین آلاتی كه در كارگاه مورد استفاده قرار می گیرنند عبارتند از:
الف) ماشین آلات سنگین مانند: لودر، بلدوزر، گریدر، اسكریپر – غلتك، غلتك های استاتیكی و دینامیكی، بیل مكانیكی.
ب)ماشین آلات نیمه سنگین مانند: كمپرسی، آبپاش، جرثقیل كامیونی، تراك میكسر، پمپ بتون فینشر.
ج) ماشین آلات سبك مانند: لندرور، پیكان و غیره
د) سایر ماشین آلات كارگاهی (ماشینهای متفرقه) مانند: ویبراتور – دستگاه بتون بتونیر – موتور جوش – تسمه نقاله – سنگین شكن – ماسه شور و شن شور – ماسه ساز و غیره. ...
برای مشاهده ادامه این مطلب روی لینک ادامه مطلب کلیک فرمایید .
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
دانلود آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران نشریه شماره ۲۳۴
نشریه شماره ۲۳۴
آیین نامه روسازی آسفالتی راه های ایران نشریه شماره ۲۳۴ نام دارد که ناشر آن سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور است و امروز برای شما آماده دانلود شده است پس در ادامه با حجم حدود 6.5 مگابایت دانلود بفرمایید .
دانلود نشریه روسازی آسفالتی ایران
به نقل از: icivil.ir
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
تثبيت لايه هاي خاكريز و روسازي راه ها - قسمت اول
قسمت اول
1- كليات
1-1 تعريف تثبيت
تثبيت خاك به اصلاح و بهبود خواص فيزيكي و مهندسي آن براي تامين يك رشته اهداف از پيش تعيين شده اطلاق مي شود. تثبيت خاكها به طرق گوناگون نظير روش هاي مكانيكي، شيميايي، فيزيكي، بيولوژيك ( روياندن گياه)، و روش الكتريكي امكان پذير است.
1-2 اهداف تثبيت
برخي از خاكها به علت مشخصات فني نامطلوب و يا دارا بودن مقادير قابل توجهي رس يا لاي براي عمليات راه سازي نا مرغوب محسوب مي شود.
اهم اهداف تثبيت خاك تامين يك يا تعدادي از موارد زير است:
1. استفاده هاي موثر از قرضه هاي جانبي
2. اصلاح خاكهاي نرم و كم مقاومت
3. افزايش دوام خاك
4. افزايش مقاومت باربري خاك
5. كاهش نفوذپذيري
6. كاهش تورم و انقباض خاك
7. كاهش رطوبت خاك
8. كاهش دامنه خميري خاك
9. جلوگيري از فرسايش خاك
10. كاهش ضخامت لايه هاي روسازي
11. ايجاد لايه هاي اساس و زيراساس با قابليت باربري بيشتر
12. بازسازي روسازي هاي فرسوده با استفاده از مصالح موجود
13. آماده سازي محوطه اي براي اجراي آسانتر عمليات ساختماني
14. كاهش گرد و غبار
15. صرفه جوئي در مصرف مصالح
16. صرفه جوئي در مصرف انرژي
17. تسريع در عمليات اجرائي
2-تثبيت خاك و مصالح دانه اي با آهك
آهك انواع مختلف داردكه متداولترين :
الف: آهك زنده (CaO )
ب: آهك شكفته ( Ca (OH) 2 )
ج:آهك زنده دولوميتي (CaO+MgO)
د: آهك شكفته دولوميتي ((Mg(OH)2 or Ca (OH)2
آهك زنده ماده اي است با رنگ متمايل به سفيد كه درجه ذوب آن بين 2580 تا 2750 درجه سانتيگراد متغير است. وزن مخصوص آهك زنده بين 1/3 تا 3/3 گرم بر سانتيمتر مكعب مي باشد.
آهك زنده در مقايسه به آهك شكفته تغيير حجم بيشتري دارد. بطور متوسط تغيير حجم آهك زنده به آهك شكفته 5/2 تا 3 برابر بيشتر است. تبديل آهك زنده به آهك شكفته همراه با تغيير در وزن مخصوص آن انجام مي شود، بطوري كه پس از شكفته شدن وزن مخصوص آن به حدود 2/2 تا 4/2 گرم بر سانتيمتر مكعب كاهش مي يابد.
بطور كلي آهك زنده ماده تثبيت كننده مؤثري نسبت به آهك شكفته است و اگر بصورت دوغاب به خاك اضافه شود مقاومت بيشتري را نسبت به موقعيكه به صورت پودر اضافه مي شود ايجاد مي كند.
2-1 خاك مناسب براي تثبيت با آهك
آهك اصولاً براي تثبيت خاكهاي ريزدانه كه دامنه خميري آنها بزرگتر از 10 و خاكهاي رسي خيلي خميري ( PI > 35) مناسب است. آهك براي تثبيت خاكهايي كه حاوي مقدار بيش از دو درصد مواد آلي و همچنين حاوي مقدار بيش از نيم درصد سولفات قابل حل در آب مي باشند مناسب نيست.
بطور كلي خاكهايي كه در طبقه بندي يونيفايد در گرو ههاي SP-SC, CH-, CL, MH, GW-GC, GP-GC, GM-GC, SM-SC, SC, SM, SW-SC و يا در طبقه بندي اشتو در گروههايA4 -A5- A6- A7 و A2 قرار دارند قابليت تثبيت شدن با آهك را دارا هستند.
...
برای مشاهده ادامه این مطلب روی لینک ادامه مطلب کلیک فرمایید .
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ
پرايمر زير سازي Bitumen Primer
پرايمر زير سازي Bitumen Primer
اين ماده بر پايه امولوسيون آبي ساخته شده و به عنوان پرايمر زير سازي جهت آستر نمودن سطحي بكار مي رود و با خواص ويژه خود بعنوان يك واســطه –ماده پيوند ساز بين سطح اصلي و لايه هاي بعدي بخصوص در سطوح بتني عمل مي نمايد .
چون اين ماده برپايه آب مي باشددر سطوح بتني كه داراي رطوبت مي باشندو نيازبه پوشش هاي تكميلي دارند بخوبي عمل نموده و موجبات چسبندگي بهتر پوشش هاي بعدي را فراهم مي نمايد . در سطوح آسفالتي نيز با پركردن منافذ موجود در سطح ، آن را دربرابرخطرات مواد نفوذي محافظت مي نمايد . اين ماده با تغييرات دما خاصيت الاستيسيته خود را كاملاً حفظ نموده و بصورت سرد قابل اجرا مي باشد و جهت ايجاد يك قشر آستري روي فونداسيون ها ستون و دالهاي بتوني كاملاً مناسب بوده و در مقابل آب و محلول هاي اسيدي و قليايي بر پايه هاي ضعيف و مواد نفتي مقاومت شيميايي مناسب دارد همچنين اين ماده جهت مصارف سطوح عمودي از قبيل عايق نمودن ديواره هاي استخر ، تانك هاي فلزي و بتني ، ديوارهاي در مجاورت رطوبت ، تانك هاي اسيد ، ايرانيت و كليه تعميرات پوشش هاي پشت بامهاي بتوني و آسفالتي كاربرد فراوان دارد .
طرز كاربرد و ميزان مصرف :
اين محصول بصورت خمير نرم تهيه شده و بايستي پس از ترميم و لكه گيري سطوح مورد نظر آنها را از وجود گرد و خاك و لكه هاي روغني و ديگر مواد سوختي تميز نمود . در مناطق گرم هنگام اجرا وجود كمي رطوبت جهت كيفيت بيشتر لازم است اين ماده پس از رقيق شدن با نسبت حداكثر 50 درصد آب آشاميدني براحتي بوسيله تي لاستيكي ، قلم مو ، اسپري قير پاشي با ديگر وسايل مشابه روي سطح قابل اجرا است .
جهت حصول نتايج بهتر پيشنهاد مي شود آن را در دو لايه اجرا نمود پس از گذشت حداكثر 24 ساعت باجهت عكس لايه اول اجراء گردد .
زمان گيرايي آن 2 الي 4 ساعت بوده كه در صورت پيش بيني بارش بايد از شروع عمليات خودداري نمود ضمناً اجراي آن در دماي پايين تر از 8+ درجه سانتيگراد پيشنهاد نمي شود .
مقدار1 الي 5/1 كيلوگرم خميرپرايمرزيرسازي جهت پوشش 1 مترمربع سطح دردولايه كافي خواهد بود و اين پوشش 24 ساعت پس از اجراي لايه دوم قابل استفاده بهره برداري جهت مراحل بعدي عمليات كار ،خواهد بود .
مشخصات فيزيكي و شيميايي :
رنگ : قهوه اي مايل به مشكي
فرم : خمير نرم
پايه : امولسيون – آبي –
دماي مناسب محيط مصرف : از 8+ تا 55+ درجه سانتيگراد
مدت و نحوه نگهداري : ظروف دربسته در محيط سرپوشيده در دماي 0 الي 40+ درجه سانتيگراد
+ نوشته شده در ساعت توسط مقالات مهندسی عمران و معماری
انواع عریان شدن در روسازی راه
انواع عریان شدن در روسازی راه
عریان شدن زمانی که پیوند بین قیر و مصالح سنگی با آب شکسته شود، اتفاق می‌افتد. به علت کامل خشک نشدن، آب ممکن است روی سطح مصالح یا داخل خلل و فرج سنگدانهها باشد یا ممکن است از منابع دیگری بعد از اجرا آب نفوذ کرده باشد. حداقل به 6 روش به شرح زیر ممکن است پیوند بین قیر و مصالح سنگی شکسته شود:
1- به شکل ذرات ریز و پایدار در آمدن
علت عریان شدن تحت عنوان خود به خود خرد شدن و به شکل ذرات ریز و پایدار درآمدن.
2- تفکیک
جدا شدن قیر از سطح مصالح سنگی توسط لایه نازک آب بدون شکست واضح و قابل دید در لایه نازک قیر است که نهایتاً لایه نازک قیر می‌تواند کاملاً از مصالح سنگی جدا شود.
3- جابجایی
این امر هنگامی است که چسبندگی قیر به سطح مصالح سنگی توسط آب ضعیف شود. در این نوع عریان شدن، آب آزاد از طریق نفوذ در پوشش قیری به سطح سنگدانهها راه می‌یابد. شکست ممکن است از پوشش ناکافی سنگدانهها هنگام مخلوط کردن آسفالت در کارخانه آسفالت یا گسیختگی لایه نازک قیر باشد.
4- گیسختگی لایه نازک
این پدیده نیز یک روش عریان شدن است که در واقع می‌توان آنرا اولین گام در عریان شدن نامید. گسیختگی لایه نازک قیر روی ذرات مصالح سنگی عموماً بعلت اعمال تنشهای ناشی از ترافیک ایجاد خرابی در لبهها و گوشه‌های تیز که پوشش قیر در آنها بسیار نازکتر است، اتفاق می‌افتد.
5- فشار آب حفره‌ای
این فشار عاملی برای تشدید عریان شدگی می‌باشد. در مخلوطهای آسفالتی با فضای خالی زائد، آب ممکن است آزادانه از میان فضاهای خالی مرتبط داخلی عبور کند. ترافیک ممکن است درصد فضای خالی روسازی را کاهش داده، مسیرهای عبور بین فضاهای خالی را ببندد و آب را محبوس نماید. به علت جریان ترافیک و عبور مکرر آب، فشار آب حفره‌ای به حدی می‌رسد که عریان شدن قیر از سطح مصالح سنگی را ایجاد می‌نماید.
6- جریان آب هیدرولیکی
این جریان بیشتر از لایه‌های سطحی روسازی‌های آسفالتی و در قسمت زیرین لایه اعمال می‌شود. وقتی که روسازی اشباع باشد، چرخهای وسیله نقلیه آب را به درون روسازی از جلو تایرها فشار می‌دهند و آن را از پشت تایرها به بیرون می‌مکند. این حرکت آب به عریان شدن مصالح سنگی کمک می‌کند. همچنین غبار و ماسه و سنگدانه‌های رها شده در جاده نیز ممکن است با آب باران مخلوط شده و خراشیدگی لایه نازک قیر را تسریع بخشند.
+ نوشته شده در ساعت توسط مقالات مهندسی عمران و معماری