١-دیوارھا، سقف ھا و ستون ھا
الف)در طراحی وساخت، انتخاب مصالح و محاسبه مقاومت دیوارھا، سقف ھا و ستون ھای ساختمان و پوشش آنھا، باید ضوابط حفاظت ساختمان ھا در مقابل حریق و زلزله، براساس نوع ساختمان در نظر گرفته شود.
ب)دیوارھای خارجی ساختمان باید به منظور جلوگیری از اتلاف انرژی به اندازه لازم به عایقکاری حرارتی مجھز باشند (مبحث نوزدھم مقررات ملی ساختمان).
ج)دیوارھای خارجی ساختمان باید در برابر حریق مقاوم باشند بطوری که از توسعه حریق به ساختمان ھای مجاور جلوگیری کنند.
د)دیوارھای جداکننده واحدھا در مجتمع ھای مسکونی باید در برابر حریق مقاوم و دارای ضخامت لازم(حداقل ٢٠ سانتیمتر)و با مصالحی باشند که از انتقال صدا نیز جلوگیری کنند.
٢-بام ھا
الف)جھت حفاظت ساختمان در برابر تغییرات جوی و حریق، بام ھا باید مقاوم ساخته شوند.ھمچنین از نظر سازه نیز باید طوری طراحی و محاسبه شده باشند که مطابق مقررات آئین نامه ٢٨٠٠ بوده و در مقابل زلزله مقاومت لازم را دارا باشند.
ب) سقف ھای شیشه ای مانند سقف گلخانه و پاسیو و قسمت ھای نورگیر در سقف ھا باید از جنس شیشه مقاوم در برابر ضربه باشد و جھت جلوگیری از توسعه حریق دارای مقاومت کافی باشند.
ج)در سقف ھای شیب دار باید تجھیزات ضروری جھت جلوگیری از ریزش برف و یخ در ارتفاع پیش بینی گردد به نحوی که از ریزش برف و یخ یا اجزاء سقف بر سر عابرین جلوگیری شود.
د)در سقف ھای شیب دار باید تجھیزات لازم به منظور حفظ جان کارگران در ھنگام کار در روی بام پیش بینی گردد.
٣-پله ھا، راه پله ھا، پله ھای فرار، ورودی، راھروھا، گذرھا، رامپ ھا و جانپناهھا
الف)کف پلهھا و پاگردھا و لبه پلهھا نباید از مصالح لغزنده باشد.
ب)در پله اصلی ساختمان، حداقل اندازه عمق کف پله ٢٨ سانتیمتر است.ارتفاع پله باید به میزانی باشد که مجموع اندازه کف پله و دو برابر ارتفاع آن بین ۶٣تا ۶۴ سانتیمتر باشد.
ج)در پله دسترسی اصلی ساختمان، حداقل عرض پله مستقیم ١٠٠ سانتیمتر و حداقل عرض پله ای که دارای گردش یا پاگرد باشد، ١٢٠ سانتیمتر است.
د)پلکان ھای ارتباط دھنده طبقات باید تا طبقه ھمکف و یا طبقه ای که به فضای باز دسترسی دارد، ادامه داشته باشند.
ه)در پله ھای اصلی ساختمان، حداقل عرض پاگرد یا شعاع آن، اگر پاگرد به صورت نیم دایره است، مساوی عرض پله می باشد
و)حداقل عرض پله در پله ھای غیر از پله اصلی ساختمان، باید به شرح زیر رعایت شود:
۶٠ سانتیمتر اگر بین دو دست انداز باشد.
٧٠ سانتیمتر اگر بین یک دستانداز و یک دیوار باشد.
٨٠ سانتیمتر اگر بین دو دیوار باشد.
ز)در ساختمانھای گروه ۶و ٧، پلکان ھای واقع در مسیر خروج باید در قفسه ای ضدحریق قرارداشته باشند و ضوابط مبحث سوم مقررات ملی ساختمان (حفاظت ساختمانھا در مقابل حریق)در آنھا رعایت شود.
ح)مصالح مصرفی اصلی در پلکان اصلی ساختمان باید از جنس مقاوم در برابر حریق باشد.
ط)حداقل ارتفاع غیر سرگیر پلکان ھا در تمام طول مسیر ٠۵٢ سانتیمتر است.
ی)پله ھای اصلی ساختمان نباید با تجھیزاتی مانند شیر آب، جعبه آتش نشانی و سایر وسایل مسدود یا عرض آن تقلیل یابد.
ک)در محل ھایی که اختلاف سطح آنھا نسبت به ھم از ٧٠ سانتیمتر بیشتر باشد، باید بوسیله دست انداز یا جانپناه از احتمال سقوط افراد ممانعت شود.
ل)ارتفاع دست انداز بالکن ھا و تراس ھا تا ارتفاع 10.5 متر٩٠ سانتیمتر ، و از ارتفاع بیشتر از 10.5 ، 110 سانتیمتر می باشد.
م)ارتفاع دست اندازھا یا جانپناه ھای شیب دار (مایل)پله ھا باید از لبه پله ٩٠ سانتیمتر باشد.
ن)فاصله خالی بین دو نرده عمودی دست انداز نباید بیش از ١١ سانتیمتر باشد.
س)درصورت وجود نرده ھای تزئینی، نباید از ھیچ قسمت آن کره ای به قطر ١١ سانتیمتر عبور کند.
ع)استفاده از شیشه ایمن در جانپناهھایی که در آن شیشه به ھر قطع واندازه بکار رفته است، الزامی است.
۴-آسانسورھا
الف)تاسیسات آسانسور باید در محفظهای ایستا و مقاوم در برابر حریق و مطمئن برای استفاده ساخته شوند، بطوریکه استفاده از آن خطری برای مسافران آن ایجاد نکند.
ب)در مجتمع ھای مسکونی و ساختمان ھای عمومی باید حداقل یک آسانسور برای معلولین که براحتی و بدون کمک دیگران، قابل استفاده باشد، پیش بینی شود.
ج)آسانسورھا جھت محافظت در برابر حریق بعنوان راه خروج محسوب نمیگردند.
د)تاسیسات آسانسور باید مجھز به برق اضطراری در زمان قطع برق باشد.
...
برای مشاهده ادامه این مطلب روی لینک ادامه مطلب کلیک فرمایید .
+ نوشته شده در ساعت توسط گچ